کد مطلب:329570 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:165
مگر خانه نداریم ، مگر بابا نداریم
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
در میان ناله و اندوه بانوان رها شده از زنجیر ستم ، اطفالی بودند كه همراه آنها در خرابه شام اسكان داده شده بودند، آنها شاهد ناله های جانكاه بزرگ بانوان بودند، عصرها كه می شد آن اطفال خردسال یتیم كنار درب خرابه صف می كشیدند و می دیدند كه مردم شام دست كودكان خود را گرفته آب و نان فراهم كرده و به خانه ها می روند ولی اینها خسته ، مانند مرغان پرشكسته دامن عمه را می گرفتند و می گفتند: همه ! مگر ما خانه نداریم ، مگر ما بابا نداریم ؟
زینب (س ) می فرمود: ((چرا، نور دیدگان ، خانه های شما در مدینه است و بابای شما به سفر رفته ))(179)
نقل كرده اند كه از آن اطفال یتیم ، نه تن در خرابه از دنیا رفتند، كه نهمین آنها حضرت رقیه (س ) دختر سه ساله حضرت امام حسین (ع ) بود.(180)
در میان ناله و اندوه بانوان رها شده از زنجیر ستم ، اطفالی بودند كه همراه آنها در خرابه شام اسكان داده شده بودند، آنها شاهد ناله های جانكاه بزرگ بانوان بودند، عصرها كه می شد آن اطفال خردسال یتیم كنار درب خرابه صف می كشیدند و می دیدند كه مردم شام دست كودكان خود را گرفته آب و نان فراهم كرده و به خانه ها می روند ولی اینها خسته ، مانند مرغان پرشكسته دامن عمه را می گرفتند و می گفتند: همه ! مگر ما خانه نداریم ، مگر ما بابا نداریم ؟
زینب (س ) می فرمود: ((چرا، نور دیدگان ، خانه های شما در مدینه است و بابای شما به سفر رفته ))(179)
نقل كرده اند كه از آن اطفال یتیم ، نه تن در خرابه از دنیا رفتند، كه نهمین آنها حضرت رقیه (س ) دختر سه ساله حضرت امام حسین (ع ) بود.(180)
179-رياض القدس ج 2 ص 323
180-2- منتخب التواريخ ص 229.